Een avondje presentaties vol afwisseling en met hier en daar een verrassing. Zo kunnen we de eerste clubavond in het nieuwe jaar wel samenvatten. Na een terugblik van onze voorzitter Loek, proostten we met elkaar op het nieuwe jaar. En we zijn al begonnen met aftellen naar de expo… nog 302 dagen te gaan! Inspiratie delen op de zeepkist! Vervolgens stonden enkele leden op de zeepkist en vertelden wat hen inspireert, waar ze enthousiast van worden in de fotografie. Voor Germa zijn dat de mensen en hun verhalen. Tijdens haar vele fietsreizen in verre oorden ontmoet ze bijzondere mensen en maakt ze ceremonies mee die ons hier onbekend zijn en die zeker fraaie foto’s opleveren. Ze is geïnspireerd door onder meer Steve McCurry, Jimmy Nelson en Cas Oorthuys. Van deze laatste is nu een expositie te zien in het Fotomuseum in Rotterdam. Hierna nam Hans ons mee in zijn bijzondere interesse in het bezoeken van en fotograferen op begraafplaatsen. Foto’s van graven van beroemdheden op het Parijse Pere Lachaise, het Amsterdamse Zorgvliet en dichterbij, in Waalre. Wanneer Hans een uurtje of wat over heeft, loopt hij er graag rond. Frank vertelde vervolgens over rouwfotografie. Hij legt op een integere manier één van de meest emotionele momenten in een leven vast. Hoe doe je dat? En hoe is dat bij hem gestart. Na het sluiten van deuren (een reorganisatie) opende zich weer andere deuren en besloot hij zijn kans te wagen als zelfstandig rouwfotograaf. Een boeiend verhaal. Tot slot vertelde ik zelf iets over wat je beweegt als fotograaf en hoe dat van belang is bij het bespreken van foto’s. Is een foto het doel of het middel: gaat het om de vorm of de inhoud? En fotografeer je als uiting van jezelf of wil je de werkelijkheid vastleggen? Interessant om daar op een ander moment met elkaar bij stil te staan, net als we al eens deden in 2016. Hoe zie je jezelf, waar sta je nu, wil je je in een bepaalde richting ontwikkelen? Is er nog iets veranderd in die paar jaar? Het resultaat van de Sinterklaasgrabbelton: waterfoto’s van watergezegdes Door te grabbelen had iedereen op 6 december een watergezegde gekregen om te fotograferen. Hoe creatief zijn we daarin? Het heeft ons tijdens de feestdagen beziggehouden. Er zijn aardig wat foto’s gemaakt die per groepje werden toegelicht. Berry liet de foto’s zien van de ‘storm in een glas water’, dat over het algemeen letterlijk werd verbeeld in fraaie plaatjes. Vervolgens nam Alex ons mee in het meestal letterlijk vastgelegde ‘het staat als een paal boven water’. Of eigenlijk: als een paal in het water. In beide gevallen geen foto’s van de betekenis. Gerda liet foto’s zien van ‘het water loopt mij in de mond’. Daar was wat meer gekeken naar de betekenis en we kregen heerlijke Bossche bollen voorgeschoteld (helaas alleen de foto) waar je het water inderdaad van in de mond liep. Tot slot had mijn groepje één foto, en wel die van André. Een mooie uitbeelding van ‘water naar de zee dragen’. Deze foto zie je bij deze blog staan. En nog een uitsmijter: presentatie over foto individueel Met nog een kwartiertje op de klok had Berry een mooie presentatie over Foto Individueel van de Fotobond. Hij heeft vorig jaar meegedaan en heeft ook de jurybeoordelingen gehoord. We kregen foto’s voorgeschoteld die als beste werden gewaardeerd, in steekwoorden het jurycommentaar en tot onze (in ieder geval mijn) verrassing prijkte daar een foto van Berry zelf tussen. Berry attendeerde ons nog op de website van de Fotobond en deed een oproep hier eens aan mee te doen. Al met al een gezellige avond vol afwisselende inspirerende presentaties. Hartelijke groet! Paula
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |
Archief
November 2024
|