Alle ingrediënten voor een magische avond waren aanwezig. Een mooie sterrenhemel, een frisse avond, krakend ijs en een volle parkeerplaats. Daar stonden wij dan te wachten totdat de ‘diehards’ er waren. Van heinde en verre kwamen ze aangewandeld. De één herkenbaarder dan de ander. De opkomst was redelijk groot. Een teleurstelling werd wel in het begin uitgesproken. Slechts één persoon had het hesje aan. En het ‘oh ja gehalte’ van de overige was groot. Afgesproken is dat standaard, het hesje in de fototas wordt gedaan en ook wordt aangedaan bij een eerst volgende activiteit vanuit de fotoclub. Na uitleg,wat de bedoeling was ging iedereen of met zijn tweeën of solo het wandelpark in. CSI-achtige opstellingen werden gemaakt en vele lichtflitsen zorgden ervoor dat het wandelpark even werd opgelicht. Er werd zelfs door een persoon zodanig hevig met lampen gezwaaid dat de schrijver zich verbaasd had dat er geen helikopter is geland. Om 21.00 uur was de mogelijkheid om de inwendige mens te verwarmen. Dat daar gebruik van werd gemaakt was op grote afstand te horen. Na het nuttige gingen sommige naar huis en anderen doken nog een keer het park in om vele ideeën uit te werken. Al met al was het weer een bijzondere, leerzame avond. Iedereen geeft zijn eigen invulling aan het onderwerp “lightpainting”. En nu wetende hoe moeilijk het is om een goed resultaat te krijgen zijn vele benieuwd naar het resultaat van de ander. Bij het schrijven van deze blog waren slechts 5 foto’s ter beschikking. Zie collage. De organisator wordt weer bedankt voor deze activiteit en het klappen in de handen was puur uit eigen belang. Het was namelijk koud. René
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |
Archief
September 2024
|