ErOPUit Gorinchem

Daar zit de schrijver/blogger  dan met een mooi glas pruimensap, na te genieten van een bijzondere derde ‘Er-op-uit dag’. Vervolgens realiseer ik me dat de meesterblogger er niet bij was. Wordt nu een onbeschreven blad  aan het archief toegevoegd, met de opmerking ‘ jaaah, dat hebben wij ook gedaan en gelukkig hebben wij de foto’s nog’. Nee, dit is niet FBI – waardig. Als andere leden zoveel moeite nemen om iets moois te organiseren, dan wil deze blogger er ook een mooie draai aan het verhaal geven.  In het verleden is al aangetoond dat deze persoon meesterlijk, geheel op eigen wijze, zijn beleving van de dag kan weergeven. Dus beste lezer, ga er maar weer eens goed voor zitten, laat je de komende minuten niet storen, want in het verre verleden heeft een bestuurslid ons wijs gemaakt, dat een foto mag schuren. Nou en als een foto mag schuren, dan mag deze blog zeker kraken. Want ‘wa was het heeet !!!’ en gaat één van de aanwezige leden bezwijken onder de tropische temperaturen. Wie o wie, is later in het verhaal : ‘De Klos’. Alleen de leden die erbij waren weten zijn naam. Beste lezer ik hou je niet in spanning. Het verslag gaat beginnen
 
Ondanks  alle goede voorbereidingen van ‘parttime inwoner’
Marcel was het niet voor iedereen duidelijk wat het vertrekadres was. Met moderne communicatie technieken werd ook de laatste persoon naar het juiste adres geloodst. Met een kleine vertraging werd de reis met drie auto’s vol geladen aan apparatuur en leden aanvaard. Sommige leden hadden hun FBI shirt aangetrokken zodat Gorinchem weet dat het zaterdag tijdelijk één fotoclub rijker is. ‘Gorkum, here we come’.
 
Met de plaatselijk 28 graden, werden de reizigers warm welkom geheten door Marcel en Alexandra.
Onder het genot van een drankje werd nog eens alles uitgelegd wat de opzet van deze dag is.
 
Kort samengevat, Marcel had 5 opdrachten bedacht:
 

1. Hoe Hollands wil je het hebben.
2. Mens en water
3. Vesting
4. Sfeerbeeld in een vierluik
5. Vrij werk.

 
Of daar alle leden ook daadwerkelijk invulling aan heeft kunnen geven zal op een ander datum wel blijken.
Na acclimatisatie hebben verschillende hun biljartbol van een waslaag voorzien en goed gemutst werd het vestingstadje Gorkum, voor de zoveelste keer, door buitenstaanders bestormd.
Wat kan er fout gaan, zal de lezer zich nu afvragen. Laat ik het zo omschrijven, als je niets onderneemt dan gebeurt er ook niets. En er zijn leden die ondernemen iets meer en dan gebeurt er ook iets meer.  De sappige details kan je verder in dit verslag terugvinden.
 
Vele hebben een extra print van de platte kaart gemaakt zodat meerdere bezienswaardige minimaal fotografische plekken bekeken konden worden. Waar de één de voorkeur gaf aan de vestigingswallen gaf de ander de voorkeur om het centrum te verkennen. Snel werd duidelijk dat de meerdere leden moeite hadden om gedisciplineerd aan de  5 opdrachten die Marcel had genoteerd te voldoen. En zo kon het gebeuren dat de blogger vaak de kreet hoorde, “wat waren de opdrachten ook alweer’ en ‘heb jij al alle  foto’s van de opdrachten?’. Wat een onmenselijke ‘stress slag’ moeten de aanwezige leden hebben geleverd om met een goed plaatje bij de opdrachtgever te kunnen slagen.
 
En als dat nog niet genoeg was deed moeder natuur ook nog een extra element toevoegen in de vorm van keihard licht. En maak dan maar eens mooie foto’s. Ja, beste lezer er werd vanaf het begin het maximale van de aanwezige leden gevraagd. Creativiteit, improvisatie, alertheid, doorzettingsvermogen en overleg zijn de minimale ingrediënten waaruit geput moest worden.
En voordat je het weet ben je weer meerdere foto’s rijker en vele liters vocht armer.
Rond 12.30 werd de gereserveerde tafel bij de Hoofdwacht bezocht. Diverse maaltijden en drank werden besteld en de nodige aandacht werd besteed aan elkaar, en zijn/haar camera.
Het leuke van aan één tafel zitten is, dat vele meteen in de gaten hebben als iets niet helemaal loopt zoals het gepland was.
 
Zo kon dus iedereen zien hoe Jos, heel handig en snel de lens van de body wist te halen. Het is niet handig als je deze kwaliteit uithaalt bij apparatuur van iemand anders. En dat Dinie haar mannetje staat werd ook voor iedereen rondom de tafel  duidelijk.
Vele ‘Mea Culpas’ en onderbouwingen, dat een body daar heel goed tegen kan, gingen over de tafel. Dat Dinie duidelijk van te voren had aangegeven dat ze de lens niet in de buitenlucht van de body haalt, is niet door Jos ontvangen.
Nu vraagt de blogger zich oprecht af, is dit het bewijs dat het menselijk lichaam anders reageert bij hogere temperaturen of valt dit onder de kreet ‘Specsavers ook voor de 3e generatie gehoorapparaten’. Het moge duidelijk zijn dat ongevraagd aan andermans spullen komen niet wordt gewaardeerd.
 
En na deze intermezzo werd vrolijk weer invulling gegeven aan de tweede gedeelte van de foto opdracht. Vele gingen in groepjes uiteen. En zo was het mogelijk dat je bunkers, exposities, molens en o.a. de scheve toren van Gorkum kon bezichtigen.
Vervolgens kun je duidelijk zien dat de vestigingswallen hele andere mogelijkheden/sfeer bieden voor fotografie dan het centrum.
 
Rond 17.00 uur kwam iedereen bij het beginpunt bij elkaar om nog een drankje te doen en hun ervaringen te delen.
Zo werd heel snel duidelijk dat:

• De complimenten uitgaan naar Marcel
• Het moeilijke omstandigheden waren om een mooi beeld van Gorkum te maken
• Dat Gorkum voor sommige leden zeker de moeite waard is om nog een keer te bezoeken.
• Het gewoon een leuke fotodag is geweest.
• Dinie, FBI toch een leuke fotoclub vindt.

 
Het moge duidelijk zijn dat deze blogger de sfeer van de dag heeft weergegeven. Meerdere foto’s zijn al gedeeld op de app. Daarom heb ik besloten het deze keer bij het geschreven woord te laten.
Hoe fotoclub Gorinchem de FBI-foto’s gaat beoordelen zullen wij over een paar maanden horen.
 
Deze blogger groet je vrolijk en hoopt je bij de eerstvolgende activiteit weer te zien.
 
René