De laatste dag van het jaar 2024. Een jaar wat, voor mij in elk geval, voorbij gevlogen is.  En dan op de laatste week van het jaar kijk je terug naar het jaar en nog wat verder. Een back-up maken, de harde schijf opruimen en dan kom je herinneringen tegen. Foto’s die in mijn map “Bellus Imago” staan en dan komen de mijmeringen. De foto’s zijn niet allemaal van mijzelf maar zijn een greep van wat we door de jaren heen gedaan hebben  Het roept vanzelf bij iedereen weer herinneringen op.

Rico

De laatste clubavond van het jaar. Een aantal clubleden is met vakantie, een aantal is ziek. Maar we zijn weer met een mooi gezelschap. De avond staat in het teken van de BIPP *) 2025 en foto bespreken.
 
Om met de BIPP te beginnen.
Het oorspronkelijke doel van de BIPP was de club na Corona reactiveren.  Dat hebben we met succes gedaan maar we zien ook dat de BIPP aan een nieuwe fase toe is.  Dit is als het ware een vrije vertaling van de woorden van Berry. Samen met het initiatief om foto’s eens anders te bespreken, is de activiteiten commissie tot een andere invulling van de BIPP gekomen.

In het seizoen 2025 staat de BIPP telkens in het teken van een specifiek aspect m.b.t.  compositie en dergelijke  Berry trapt af met het onderdeel “Compositie”. Met een sjaal om en een stem van een doorgewinterde zware shag roker, legt Berry uit wat de bedoeling is. Hij lardeert zijn betoog met foto’s die het verhaal ondersteunen. Negatieve ruimte,  structuren, lijnen, enz.

Hij besluit met de opdracht: “Maak een foto of serie van max 3 foto’s die als schoolvoorbeeld van negatieve ruimte kan worden gebruikt.” De achtergrond bij deze opdracht wordt gedeeld met de clubleden. Zie ook: BIPP 1 - 2025.

We hebben ook nog foto’s te bespreken. Alex neemt dit voor zijn rekening. Gekleed in een originele kersttrui, begint hij ondersteunt door Hans nogmaals met de uitleg dat het goed insturen van de foto’s erg belangrijk is.  De praktijkavond food fotografie en het Groene Woud.

Om met food fotografie te beginnen. Zoals in de blog van 7 november te lezen is, hebben Connie en Truike die avond verzorgd.  Bij het bespreken van de ingestuurde foto’s is tekens de vraag gesteld of de foto invulling geeft aan de opdracht. Dat was bij minder foto’s het geval dan we oorspronkelijk dachten. De scheidslijn tussen food en product fotografie is dun. We zagen dat er foto’s bij zaten waarbij het al dan niet aansnijden van het gefotografeerde product al voldoende is om het verschil te maken.

Maar het is ook leerzaam om de foto’s met elkaar te delen. Soms zijn de foto’s erg humoristisch maar 2 muizen die aan een koekje knagen, is niet echt wat er met food fotografie bedoeld wordt. Anderzijds moet ik dan ook bekennen dat wat ikzelf gedaan heb ook niet handig was. Het  thuis al prepareren van je onderwerp en dan meenemen  in je jaszak. Dat is niet echt bevorderlijk voor de uitstraling.   Stofjes, rommeltjes, snoepjes die al op straat gelegen lijken te hebben enz. We waren lekker kritisch naar elkaar.
De conclusie is dat Truike en Connie de beste foto’s hadden. Loek kwam ook goed uit de bus maar veel oefenen is toch wel nodig om het goed te doen.
​
De foto’s van het Groene Woud zijn ook besproken. Van een kalfje wat misschien nog geen week oud is tot een stemmige foto die als een mega grote foto in de huiskamer echt wel mooi uit zou komen en van een kikkertje op een vinger tot mysterieuze reflectie in water. 
 
Onder het wensen van fijne Kerstdagen en een hele mooie jaarwisseling, sluiten we de avond af. De volgende clubavond is de 2e donderdag van 2025. 

Rico


​*) BIPP: "Bellus Imago Perfecte Plaatje"

Als ik het kon zou ik deze blog in rijm schrijven. Maar als ik iets niet kan, dan is het rijmen en dichten. Dus maar gewoon zoals altijd. Ik heb ChatGPT nog gevraagd maar die maakte nog meer rare zinnen dan ik.
 
We heten Dirk welkom die na er even uit te zijn geweest, weer terug is. Maar we hebben vanavond wel een soort van Sinterklaas.  Nadat SinterHans zijn bril eens goed had opgezet heeft hij iedereen vaderlijk toegekeken . De meeste leden op de club avond, waren volgens deze SinterHans wel lief geweest. In elk geval alle aanwezigen. Voor de aanwezigen waren er ook presentjes. Gewoon wat dingetjes die je eigenlijk niet nodig hebt maar die soms wel handig zijn om te hebben.
Maar hij zag ook Harry. Een (heel) klein beetje zielig met zijn rechterarm in een mitella. Dat vroeg om uitleg. Sleutelbeen gebroken na een val met zo’n heel gevaarlijk elektrisch scootertje. 

Sinterklaasavond. Je vraagt je af wat de opkomst zal zijn. Met 16 FBI-ers is dat beslist niet verkeerd.  Vanavond staat er foto bespreken op het programma. Foto’s van het uitje in Asten en de spooky BIPP foto’s.
Het bespreken van de ErOpUit Asten foto’s is een keertje wat gedaan dan anders. Alle foto’s zijn geprint. Gewoon op de kleuren printer. A4-tje, niks bijzonders, geen frame, geen passe-partout, geen glans, of ander moois. De nadruk ligt op de inhoud van de foto. Elke tafel heeft een ander setje foto’s gekregen. Wie klaar was kon nog een ander setje foto’s pakken.
In de voorbereiding was een filmpje van Peter Evans gedeeld en om de fotobespreking een beetje in de lijn van Peter’s film te houden, zijn de 15 compositie elementen uitgedeeld als hulpmiddel. Geen pijlers, geen tip en top, gewoon eens kijken en benoemen wat je in de foto ziet. Het gaat om de kwaliteit van het bespreken, niet om de kwantiteit. Wat leuk is om terug te horen is dat op deze manier een foto een paar extra dimensies heeft. Tegen het licht houden en je spiegelt de foto. De foto een keer draaien. Dan zie wat perspectief doet. In een klein groepje bespreken geeft een bijna intieme bespreking. Partners in crime maar wel met respect.

Na de pauze hebben we op het scherm de BIPP foto’s besproken. Anne is de discjockey . De opdracht was: “Maak een spooky selfportret.” Deze foto’s zijn via het scherm besproken. Ik moet zeggen dat we wel een stel uitslovers in de club hebben.  Foto’s die geschikt zijn voor de illustratie van het zoveelste horror boek van Stephan King en foto’s waarmee Baantjer een tweedelige crimi had kunnen schrijven. ER werd al geopperd om deze BIPP foto’s wat groter  te presenteren in de Expo maar allengs kwamen we tot inkeer. We willen de tere kinderzieltjes niet teveel beschadigen. Ik denk dat we serieus moeten nadenken over een “Adults only” hoekje. Dat zou de nieuwsgierigheid van bezoekers denk ik wel stimuleren.
Maar mooi, leuk en goed werk vanavond. Vooral ook een gezellige avond.
 
De volgende clubavond is 19 december. OP de agenda staat AI fotograferen zonder camera en de introductie van de nieuwe  BIPP-opdracht.
 
​Rico

We hebben 3 onderdelen op de agenda staan.
 
1. We kijken terug op onze Expositie
Dat het voor ons een geslaagde expositie was, staat al in de blog van 11-11-24. Dit wordt nog eens aangehaald en unaniem bevestigd.  De waardering voor het werk wat de Expo-commissie gedaan heeft, wordt nogmaals bevestigd.
 
2. Annemiek en Jos presenteren hun ervaringen met mentoraat documentaire fotografie
Jos bijt het spits af met zijn documentaire “Barbershop”. En dan staat iedereen al meteen op het verkeerde been. Nee, hij heeft geen documentaire gemaakt over een populaire kapperszaak waar mannen met krulsnorren en puntige baarden soms ietwat grof getaald andere mannen knippen en scheren. Nee, zijn documentaire gaat over een zangstijl die “Barbershop” heet. Jos legt uit dat de zangstijl uit Amerika komt. Begin 1900.

Jos vertelt dat hij eigenlijk vanaf het begin al wist het onderwerp was en hoe dat vorm moest krijgen. Er was dan ook geen ruimte voor discussie wat hem betreft.

Danny, een goede kennis van Jos,  zit in een barbershopkoor en was bereid om zich te laten volgen. De documentaire serie laat zien hoe een individuele stem zich ontwikkelt in een 4-stemmige samenzang en dan tot bloei komt. Foto’s en muziek zijn samengebracht in een audio-visuele documentaire presentatie.

​Het doel van de documentaire van Annemiek was te laten zien dat oudere mensen niet achter de geraniums zitten, maar heel vaak nog een creatief en actief leven hebben.
Annemiek heeft een straatfotograaf gevolgd gedurende driekwart jaar. Dat begint spannend. Je "moet" in het leven kruipen van een onbekende man. In dit verhaal Huub de straatfotograaf genoemd.

Annemiek vertelt dat ze met Huub gedurende het mentoraat een mooie vriendschappelijke band heeft opgebouwd.  Straatfotografie doe je op straat. Het liefst in een grote stad. Met elkaar afspreken en samen optrekken.

Het mooie van de invulling van dit mentoraat is dat er eigenlijk 2 mentoraten in 1 zijn. Behalve de documentaire heeft ze door het optrekken met Huub heel veel geleerd over straatfotografie, zowel in theorie als in de praktijk.

De oorspronkelijke bedoeling was om een documentaire met foto’s te maken. Tijdens de gezamenlijke uitstapjes is Annemiek gaan filmen omdat dit beter paste bij het geheel. Ook Huub filmt en vlogt. Dit was weer een nieuwe uitdaging.

Uiteindelijk is de documentaire geëindigd in een documentairefilm. Een film over Huub, een fotograaf die een haast heeft om te creëren ivm wat zijn lichamelijke achteruitgang mn. zijn ogen.. . Alsof hij te weinig tijd heeft. En dat gegeven blijkt na de documentaire ook actueel te worden. Huub werd ernstig ziek.

​Het eindresultaat is een hommage aan wat voor Annemiek een vriend is geworden.
Bekijk de presentatie van dit mentoraat. 

​3. Foto bespreken
Op de agenda staat ons uitstapje naar Asten en Strijp-S. Helaas hebben we alleen tijd voor de foto’s van Strijp-S.

​Wat is het toch een heerlijke plek om foto’s te maken. Mooie lichten, volop beweging. Mensen die het meestal niet erg vinden als ze op de foto gezet worden, Area 51, het Ketelhuis, enz.
Een bewuste keuze was om meteen te inventariseren wie er een vraag bij de foto heeft. Bij de dubbele foto’s in onderstaande “contactafdrukken”, is de bijvoorbeeld vraag welke is beter / heeft de voorkeur. Maar ook inhoudelijke vragen over een onverklaarbare halo en een hoe een foto beter in zwart wit te presenteren.

Volgende clubavond is 5 december.  Ben benieuwd hoe spooky we zijn. 


​Rico